Nadat ik Jip hier voorstelde, is het natuurlijk ook de beurt aan onze jongste kater, Hobbes.

Het jaar dat ik afstudeerde, een jaar of zeven geleden al, verhuisden we van ons kot naar een appartement. Dat leek ons een goed moment om een tweede kater in huis te halen. Omdat Jip vooral mijn kat was (aanhankelijker bij mij, maar ook uiterlijk meer gelijkend op mij — ik heb heel donkerbruin haar), wilden we een kat voor mijn vriend zoeken, een rosse kater dus. We gingen op zoek, maar rosse katers blijken vrij populair. Uiteindelijk vonden we een ros geval in een kattenrescue in Schilde. De naam stond al even vast: Hobbes, een verwijzing naar Calvin and Hobbes (of Casper en Hobbes in het Nederlands) en meteen een mooie link met Jip zijn naam: getekende figuren.

HobbesJe ziet op de foto misschien dat er een vlekje in zijn linkeroog zit. Dat was ooit een wonde. Hobbes is namelijk gevonden in een glasbak, samen met zijn broertje. IN een glasbak, ja. Ze hadden ook allebei een wonde in hun oog (in hun oog, jawel), dus de kans is groot dat een gruwelijke mens ze eerst verwond heeft en ze nadien gedumpt in die glasbak. Dat zulke mensen bestaan, daar kan mijn verstand niet bij, maar helaas er gebeuren wel meer afschuwelijke dingen in deze wereld. Zijn broertje (die er erger aan toe was) was al geplaatst en Hobbes zijn oog was al ongeveer genezen toen wij hem kregen. Hij ziet minder goed door dat oog, uiteraard, maar hij heeft wel dieptezicht, dus echt last heeft hij er gelukkig niet van (alleen hangt er regelmatig prut in zijn ooghoeken).

HobbesNadeel van een kat uit een asiel halen is wel dat de kans groter is dat ze een ziekte hebben en bij Hobbes hadden we helaas prijs: kattenziekte. De overlevingskans is vrij laag, (de dierenarts omschreef de ziekte als erger dan ebola) maar Hobbes is er gelukkig doorgekomen.

We denken dat hij ook goed beseft dat hij een goed leven heeft bij ons, omdat het er een pak slechter heeft uitgezien voor hem. Hij begint te spinnen zonder dat je hem hoeft aan te raken en ronkt ook lekker luid. Hij heeft een superzachte pels en helaas ook verschikkelijk veel haar en hij ruift dus constant. Hij heeft een benen- en voetenfetisj (vreemd, maar wel schattig) en heeft helaas de slechte gewoonte om de koelkast open te trekken (op zoek naar lekkerder eten). Die hangt bij ons dus vast met een stuk tape. De koelkast, he.

HobbesHelaas schieten onze twee katers niet goed op met elkaar. Jip is echt dominant en Hobbes is bang van hem, maar kan hem soms ook uitdagen. Wat ze zeggen is waar: een tweede kat neem je voor jezelf, niet voor de eerste kat. Als wij ooit opnieuw twee katten willen, dan gaan we voor broertjes, dan is de kans toch groter dat ze iets aan elkaar hebben. Al kunnen we gelukkig toch af en toe een leuke foto nemen van hen tezamen.

Jip en HobbesVoor Hobbes hebben we meer koosnamen dan voor Jip, waarschijnlijk omdat dat beter lukt met zijn naam: Hobbetje, Hobster, Hobbewobbe, schattebol (ook ja, net als Jip), glasbakpoes, prutpoes, ronkmachien, snurkiepoes en sletje. Niets daarvan is gelogen. 🙂

Registreer hier voor de nieuwsbrief. Zo blijf je op de hoogte van de webshop en krijg je een cadeautje bij je eerste bestelling!

Dank je!