Jeff Sheldon UnsplashIn mijn 30-voor-30-lijstje ging ik de uitdaging aan om op een jaar tijd maximaal vijf kledingstukken te kopen. Akkoord, anderen gingen er al verder in en probeerden een jaar lang géén kleding te kopen (en vinden mij dus waarschijnlijk een sissy), maar ik wilde het haalbaar houden.

Broeken verslijten namelijk nogal snel bij mij, dus ik had wel verwacht dat ik sowieso nieuwe broeken zou moeten kopen. Omdat puntje zes van de lijst (op gewicht blijven (of zakken)) ook niet echt gelukt is (laat ons stellen dat dat proteïnedieet zo ongeveer een maat voor niets is gebleken twee jaar na datum), was ik blij dat ik toch nog iets kon kopen. Ik deed na mijn dieet ook veel van mijn ‘dikke’ kleren weg (ah ja, want ik ging het nooit meer zo ver laten komen, ahum), dus had ik ook niet veel meer liggen. Bovenstukken en rokken zijn nog een beetje vergeeflijk, maar broeken zijn echt meedogenloos.

Uiteindelijk kocht ik vier kledingstukken: een winterjas met kap, een broek, een lichte jas met kap en nog een broek. Die jassen met kap kocht ik omdat ik iedere dag een stuk moet fietsen (en nu ik de volledige afstand fiets, ben ik zeker blij met die aankopen). Ik bleef bewust bij vier, zodat ik nog een reservekledingstuk had, maar ik ben blij dat ik het niet gebruikte.

Hoe verloopt dat dan?
Ik moet eerst even vermelden dat ik, bij het begin van mijn uitdaging, al een half jaar amper kleding aan het kopen was. Ik had ervoor ook al veel kleding weggedaan, dus het is niet zo dat ik nog enorm veel kleding had (al zal mijn vriend (met een stabiel gewicht en dus kleding in één maat) daar anders over oordelen). Door onze verbouwingen heb ik ook geen kleerkast meer (alles steekt in curverboxen die op elkaar gestapeld staan en ik kan maar in twee boxen vlot kleding zoeken; overzicht nihil dus), waardoor kleedjes al uitgesloten zijn om nog te dragen. De kleedjes die ik draag, moeten toch echt opgehangen worden om er niet ongestreken uit te zien (hoe deftig ze ook gestreken zijn). Gelukkig had ik nog wel iets van mijn ‘dikke’ kleding bijgehouden en daardoor is mijn uitdaging ook gelukt.

Ik merkte wel dat ik in het begin dacht dat ik iets nodig had en dat ik het dan jammer vond dat ik dat niet kon gaan kopen, maar vaak vond ik nadien iets soortgelijks terug in mijn kleerkast en was ik blij dat ik het niet meteen was gaan kopen.

Ik had tweedehands kleding kunnen kopen, maar ik ben groot en niet mager, dus die zoektocht had ik eigenlijk op voorhand al opgegeven. Ik hield het dus bij het aanschaffen van het noodzakelijkste: jassen (die fietsproof zijn) en broeken. Met alle feestelijkheden in december vond ik het wel wat jammer dat ik geen nieuwe kleren kon kopen, maar ach, zo’n ramp was dat nu ook weer niet.

Ook kwamen er gaatjes in enkele T-shirts (ik draag een riem en zit blijkbaar graag dicht tegen mijn bureau op het werk, geen goede combinatie). Ik loste dat op, zoals ik al eerder deed, met wat flockfolie, maar je kan niet al je T-shirts volhangen met vlinders.

http://gerhildemaakt.wordpress.com flockenWat mij eigenlijk vooral frustreerde, was dat ik mij ook geen ‘goeie’ kleding kon aanschaffen. Ik deed het vanuit een ecologisch en ethisch standpunt, maar kon ook niets kopen dat ecologisch en ethisch gezien wél in orde was.

Intussen heb ik die schade ingehaald (nu mijn uitdaging is afgelopen) en kocht ik enkele nieuwe T-shirts en een trui en rok, waarvan het meeste wel ecologisch (en ethisch) verantwoord is. En nu valt het me op dat de T-shirts die ik droeg toch echt wat strak zaten, oeps.

Ik ben blij dat ik de uitdaging ben aangegaan, want hoewel ik al best bewust kleding kocht, heeft het mij toch nog iets beter doen stilstaan bij hoe snel je je vaak een nieuw kledingstuk aanschaft. Ik hoop vooral dat ik hier ook mensen mee kan inspireren, want ik kan mij soms best ergeren aan hoe sommige mensen omgaan met kleding. Al heb ik de indruk dat het bewustzijn stapsgewijs aan het groeien is.

Registreer hier voor de nieuwsbrief. Zo blijf je op de hoogte van de webshop en krijg je een cadeautje bij je eerste bestelling!

Dank je!