Na Saar, Christine, Deborah en Nathalie wilde ook Margo van de leesclub haar boekentips geven. Ik besef dat het geen gemakkelijke opdracht is, maar ik blij dat ook zij haar lijstje heeft willen maken.

Wat doe je van job?
Ik werk als postdoc onderzoeker aan de KU Leuven. Daar doe ik onderzoek naar de ruimtelijk beleving van gebruikers, vooral in ziekenhuizen. Daarnaast probeer ik ook inzicht te krijgen in hoe je gebruikersbeleving kan inzetten in het ontwerpproces van architecten. Ik doe mijn werk heel graag. Het is gevarieerd is en ik heb behoorlijk wat eigen inbreng.

Hoe ben je bij de leesclub beland?
Ik las de blogpost op Tales from the Crib, reageerde daar zonder veel nadenken op, kwam zo in contact met Saar, miste de eerste bijeenkomst omdat ik niet in het land was en ging naar de tweede bijeenkomst. Sindsdien ben ik blijven gaan.

Heb je nog andere hobby’s?
Meer interesses dan tijd, jammer genoeg. Hoewel ik al vijf jaar naailes volg, kom nauwelijks aan naaien toe. Toch probeer ik bij elk (baby)bezoek een zelfgemaakt cadeautje te voorzien.
Een paar jaar geleden heb ik een tijdje recreatief aan triatlon gedaan. Dat, of tenminste die drie sporten, zou ik graag terug wat vaker beoefenen. Tot het zover is, probeer ik maar af en toe een wat langere afstand fietsen als hobby te zien. Aangezien wij geen auto hebben, durft dat gelukkig nog weleens te gebeuren. Ik pik ook graag een goed toneel of concert mee, jammer dat ik zo slecht ben in die op voorhand te plannen. Tenslotte pak ik met plezier mijn rugzak/fietstas voor een lange of korte reis.

Wat lees je graag?
Ik heb een sterke voorkeur voor ‘persoonlijke’ boeken waarin een sterk hoofdpersonage je meeneemt doorheen zijn/haar leven en zo een blik werpt op een tijdsperiode of situatie. Ik hou van lange beschrijvingen die je helemaal onderdompelen in een situatie of cultuur en een verhaallijn waarvan ik mij tenminste kan indenken dat ze de realiteit in die situatie weerspiegelt. Dat betekent niet dat het realistisch moet zijn. Ik heb met heel veel plezier The Lord of the Rings gelezen, lang voor er van de films sprake was.

Mijn guilty pleasure zijn stationsromannetjes, die die je op een uur uitleest en waar je op pagina één al weet hoe het afloopt. Met periodes lees ik er enkele op een paar dagen om er dan maanden helemaal geen zin meer in te hebben.

Wat lees je niet graag?
Voor mij geen trillers, detectives of rechtlijnige verhalen. Misschien vreemd gezien mijn guilty pleasure, maar van chick-lits moet ik vaak ook niet weten. Vaak vind ik ze slecht geschreven terwijl ze zich wel voordoen als ‘een echt boek’, geef mij dan maar iets dat niet die pretentie heeft

Lees je je boeken altijd uit?
Uiteindelijk meestal wel, al kan het zijn dat ik een boek eventjes, of een hele tijd, wegleg omdat het niet wil vlotten of omdat ik mij erger aan een personage of de schrijfstijl. Soms pik ik het jaren later dan weer op. Ik vind het een erezaak om alle boeken in mijn kast gelezen te hebben. Nu staan er heel wat die ik nog niet gelezen heb en eigenlijk voel ik mij daar niet zo goed bij. Ze al eens groeperen zou een goed begin zijn om wat gemoedsrust te krijgen.

Hoe kies je welk boek je gaat lezen?
Meestal kiest de leesclub dat voor mij. Heel veel meer dan wat daar gekozen wordt krijg ik jammer genoeg niet gelezen. Als het me wel lukt, voor nieuwe boeken: meestal door de achterflap en een willekeurige passage in het boek te lezen wanneer ik door een boekhandel of de bib struin. Voor boeken in mijn bezit: op basis van mijn gemoedstoestand en hoe ik denk dat die kan samenvallen met een boek dat al in mijn bezit is, nogal intuïtief dus.

Wil je nog iets kwijt?
De boeken die ik geselecteerd heb zijn misschien niet allemaal literaire pareltjes, maar ze hebben wel allemaal een diepe indruk op mij nagelaten. Eigenlijk zou je het eerder een chronologie van interessevelden kunnen noemen dan een lijst van favoriete boeken. In chronologische volgorde …

boeken Margot leesclub

Niemand houdt mij tegen, een avontuur in de 22ste eeuw (Evert Hartman)
Een jeugdroman die ik ergens rond mijn 12de gelezen heb. De zeespiegel is razendsnel gestegen, Nederland heeft hier op uiteenlopende manieren een antwoord aan geboden, België koos ervoor het probleem te negeren. Als resultaat proberen heel wat Belgen naar Nederland te vluchten en sluit Nederland de grenzen. Dit plot gecombineerd met de stigmatisering van gekloonde mensen en een boeiende visie op stedenbouw is mij altijd bijgebleven en blijkt (jammer genoeg) vandaag heel erg actueel. Niet de bekendste jeugdroman, maar zeker een aanrader (al zou ik hem zelf best ook nog eens herlezen om mijn herinnering aan de werkelijkheid te toetsen).

Wilde Zwanen (Jung Chang)
Het eerste ‘boek voor volwassenen’ dat ik las. Ik denk dat ik in het vierde middelbaar zat. Ik kon het niet wegleggen en zette mijn wekker om voor school nog twee uur te lezen. Zelfs nu bijna twintig jaar later herinner ik mij een aantal passages erg helder. De vervolging van intellectuelen tijdens (de opkomst van) het communisme in China, de achterpoortjes, het gebrek aan vertrouwen, maar ook heel veel hoop op een betere toekomst. Ik leefde dagenlang mee met het hoofdpersonage. Ook dit boek zou ik graag herlezen, benieuwd of het nog steeds zo veel indruk zou maken.

Anna Karenina (Leo Tolstoj)
Eén van de weinige boeken die ik mij kan herinneren gelezen te hebben tijdens mijn studententijd. Hoe dan ook de start van mijn liefde voor Russische schrijvers. Het leven in Rusland onder de tsaren was voor mij tot dan toe onbekend terrein. Ik heb dus genoten van zowel het verhaal als de, voor sommigen, zeer uitgebreide beschrijvingen van de ruimtelijke en politieke context.

Follow the Rabbit-Proof Fence (Doris Pilkington)
Mijn vriend en ik reisden ooit enkele maanden al liftend door Australië, een land dat ons maar matig kon boeien. Zonder de tientallen mensen met wie we meereden zouden we het misschien zelfs ronduit saai gevonden hebben. Vaak ging het over het land en werden we getrakteerd op nogal ongenuanceerde visies op het doen en laten van z’n oorspronkelijke bewoners. Mijn interesse was gewekt. Heel wat Australiërs leken graag te vergeten hoe er in het verleden werd omgegaan met Aboriginals. Een bijna eerstelijnsblik in het dagelijkse leven van een Aboriginalstam, de aanpak ervan door ‘het establishment’ en de impact daarvan jaren later was dan ook erg verhelderend.

Mr. Gwyn (Alessandro Baricco)
Een erg poëtisch boek dat we met de leesclub lazen in de maanden dat ik mijn doctoraat aan het afwerken was. Een man schrijft portretten van voor hem onbekende personen. Alvorens hieraan te beginnen creëert hij hiervoor de ideale omgeving waarin deze mensen dan enkele dagen model moeten staan. Een aantal thema’s uit mijn doctoraat – de beleving van ruimte en hoe beleving te vangen en te beschrijven – kwam in dit boek impliciet aan bod. Reden genoeg om het aan mijn promotoren cadeau te doen na mijn verdediging. Leuk detail, twee van de drie lieten mij weten het een heel erg boeiend en aangenaam boek te vinden!

Heb jij al één van de boekentips van Margo gelezen? Welk boek zou je willen lezen?

Dit artikel bevat affiliate links.
Het kost jou niks, maar als jij erop klikt en een aankoop doet,
krijg ik een percentje en zo steun je dus mijn blog,
gratis en voor niets.

Save

Save

Save

Save

Registreer hier voor de nieuwsbrief. Zo blijf je op de hoogte van de webshop en krijg je een cadeautje bij je eerste bestelling!

Dank je!