Soms wil ik dat ik een foto zou kunnen nemen met mijn ogen. Soms zie je iets in een glimp en voor je met je ogen kan knipperen, is het weg of is het beeld niet meer zo perfect.

Om van het werk naar huis te fietsen, ga ik een stukje langs een militair domein. Meestal fiets ik met een collega, maar vorige week was het heel druk en werkte ik langer. Ik fietste dus alleen naar huis en dan luister ik (zachtjes, want ik wil het verkeer nog horen) naar de radio. Ik fiets een stuk langs een militair domein, met manèges in de omgeving (die vroeger de grondtroepen van paarden voorzagen). Dat stukje (na het militair domein, maar nog niet echt in de bewoonde wereld) ziet er ongeveer zo uit:

rustige laan met bomenEen laan met bomen, met achter de bomen een smal paadje.

paadje achter bomenOp een gegeven moment keek ik links van mij en perfect tussen twee bomen zag ik een cowboy. Een oudere man, met grote snor, cowboyhoed, ontbloot bovenlijf, oude jeans en cowboyboots op een niet meer zo jong paard, rustig aan het stappen. Dat ene beeld, per toeval gezien, deed mij meteen denken aan de Poor Lonesome Cowboy en ik vond het zo jammer dat ik dat ene beeld niet echt op de foto kreeg. Ik maakte wel een mental picture en probeer de houdbaarheid ervan nu te verlengen door er hier over te schrijven.

Morris & GoscinnyHerkenbaar of raar?

Registreer hier voor de nieuwsbrief. Zo blijf je op de hoogte van de webshop en krijg je een cadeautje bij je eerste bestelling!

Dank je!