Vandaag is het exact een jaar geleden dat ik officieel opnieuw alles mocht eten na mijn proteïnedieet. Ik evalueerde hier al eens na drie maanden. Het meeste klopt nog wel, maar nu is het tijd voor een iets gedetailleerdere update.
Ik zal maar meteen eerlijk zijn: ja, ik ben opnieuw bijgekomen. Door het proteïnedieet verloor ik 32 kilo, ik schat dat er intussen terug tien kilo bij is. (Ik schat dat, want ik heb al enkele maanden geen fatsoenlijke weegschaal meer, intussen ben ik op zoek naar een analoge, want digitale weegschalen heb ik al genoeg versleten.) Dat geeft nog altijd een dikke twintig kilo die eraf is en daar ben ik blij mee. Vreemd misschien, want ik ben wel bijgekomen (tien kilo op een jaar is natuurlijk niet gezond), maar ik heb de indruk dat mijn gewicht intussen zowat ‘gesetteld’ is en ik hoop/gok dat het, met de zomer in aantocht, weer iets gaat verbeteren. Wil ik die tien kilo er opnieuw af? Nee, toch niet volledig. Ik zat goed in mijn vel toen, maar voelde me niet helemaal mezelf, een beetje speklaag hoort gewoon bij mij, denk ik. Wil ik er terug kilo’s af? Jazeker. Mijn benen zijn te dik, mijn kont is te breed en mijn bh’s worden krap. Maar deze keer wil ik mij minder focussen op die kilo’s, meer op een gezondere levensstijl.
Ik eet anders dan voor mijn dieet, gevarieerder. De cornflakes als ontbijt zijn vervangen door zelfgemaakte granola of zelf baksels zonder boter en suiker. Ik eet minder (slechte) tussendoortjes en we eten minder snel fastfood. Ik leerde intussen pure chocolade eten (ik was een grote fan van melkchocolade, maar intussen zit ik al aan 80 % cacao en kan ik daarmee leven, al blijft melkchocolade natuurlijk geweldig lekker), ik eet minder uit pakjes (ik maak bijvoorbeeld veel tussendoortjes zelf) en minder vlees. Als er op het werk gedeeld wordt, sta ik mezelf nog wel toe daarvan te genieten (en dat is soms iets te vaak) en ik merk (helaas) dat ‘nee’ zeggen tegen lekkere dingen die mij aangeboden worden, mij enorm moeilijk valt. Ik probeer er dan gewoon van te genieten, maar ik merk dat de zoetekauw in mij om meer blijft roepen.
Ik leef ook anders. Vroeger ging ik een tot drie keer per week naar de sportschool en bewoog ik verder amper. Nu beweeg ik dagelijks. Ik heb mijn auto weggedaan (ook vanwege de problemen die ik ermee had) en ga nu met de fiets of de trein naar het werk. Wanneer ik met de fiets ga (wat tijdens die natte winter meer niet dan wel lukte, want ik blijf een regenhater), fiets ik 24 kilometer op een dag. Ga ik met de trein, dan wandel ik minstens een kwartier en fiets ik acht kilometer in totaal. Naar de sportschool ga ik nog altijd, maar dan wel met de fiets (acht kilometer enkele rit). Ik denk dus dat ik het bewegen meer in mijn dagelijks leven heb gekregen. Dat ik het milieu er een plezier mee doe, vind ik een extra voordeel.
Verleidingen blijven komen en, we moeten daar eerlijk in zijn, die zullen er altijd zijn, ofwel van de buitenwereld, ofwel van de snoeper in mij. Eraan weerstaan lukt mij moeilijk en dat gaat een strijd blijven. Mijn zwakheden waren vroeger pasta (kan ik veel te veel van eten), chocolade, koekjes en chips. Die zwakheden zijn dezelfde gebleven, helaas, alleen probeer ik er beter mee om te gaan. Lukt me dat altijd? Nee, zelfs meestal niet. Maar ik ben ook niet van plan opnieuw twintig kilo bij te komen, dat staat vast. De periode na het dieet is helaas de moeilijkste en die is voor de rest van mijn leven, maar stap voor stap ga ik voor verbetering.
Leuk dat je hier zo open over schrijft. Ik ben trouwens heel erg benieuwd naar je baksel zonder vet en suiker. Wil je daar eens recepten van delen? Ik vind baksel vaak veel te zoet en te vet. Als ik het zelf maak dan halveer ik meestal de suiker en het vet, maar suiker en vetloos vind ik toch moeilijk. Btw, een goede tips is een vegan dag per week instaleren, dan eet je vanzelf heel gezond op die dag, of dat vind ik toch :). Ik probeer ook 1x per dag een maaltijd te hebben die enkel uit groenten en/of fruit en/of noten en/of peulvruchten bestaat. Dat gaat super makkelijk en ik merk echt wel een verschil aan mijn energiepijl van al die gezonde lekkernijen. 🙂
Een voorbeeld van zo’n recept is: http://gerhildemaakt.wordpress.com/2013/11/28/gezondere-appeltaart/, tegenwoordig maak ik die ook zonder suikervervanger, fruit is vaak zoet genoeg. Nog niet al mijn recepten staan echt ‘op punt’, maar de komende maanden zal ik er zeker delen. Inspiratie kan ik je wel geven op mijn pinterestbord zoetigheid (http://www.pinterest.com/gerhildemaakt/zoetigheid/), al moet ik dringend eens een apart bord maken voor de gezondere recepten, want nu staan gezond en ongezond gewoon door elkaar.
Dat is wel een goeie tip, ja, dat ga ik ook eens proberen.
Straf! ‘t Is toch allemaal niet simpel he! Ik nomineerde je btw voor een liebster award!
‘t Is allemaal niet simpel, nee. 🙂 Al mag ik niet klagen, het is maar dat …
Joepie! Dankjewel!
proficiat, ik heb ook nog proteine dieet van prodoc 80 gevolgd , met behulp van mijn dokter, tot – 25 kg geraakt, maar nu al 10 terug bij, geen of jawel slecht karakter. Maar nu ik dit allemaal gelezen heb ga ik er terug voor, met prodoc tot min 15 kg en bewegen, en daarna ‘proberen’ gezond te eten, merci voor de opkikker alvast,grts Claudia
Ik herken me in je verhaal. Ben blij dat ik je heb kunnen inspireren. Succes!
Ik sta nog helemaal aan het begin (fase 1 1 1 1…zucht ;), maar ik ben ook het meest bezig met ‘wat erna’. Dus ben ik héél blij met wat jij schrijft over jouw ervaringen en ik denk dat ik je pinterestbord maar eens uitvoerig ga bestuderen 😉
Succes! Fase 2 zal al een verademing zijn. 🙂
Ik raad het dieet enkel aan aan mensen die veel moeten vermageren (minstens 15 kilo à 20), maar dat lijkt me bij jou niet nodig, toch?
Voor mij was het nuttig, want zo heb ik ingezien dat het aan mijn eten ligt en dat ik het wel kan, dat vermageren. Alleen ben ik toch echt hervallen, dat stabiele gewicht is niet meer stabiel, maar ligt al achter mij. Dat vind ik een beetje het moeilijke aan dit dieet, je leert niet echt goeie eetgewoontes aan (want na x-aantal maanden amper echt eten eten, wil je vooral alles proeven, ik toch). De tijd nadien is toch echt het moeilijkste (en levenslang) en dat is niet helemaal gelukt bij mij. Ik wens jou dus meer succes!
Hmm, helaas was mijn BMI bij de start hoger dan 28, dus hier gaan we voor een twintigtal ;). Ik hoop alleen niet te hervallen… Ik ben een vreselijke snoeper, en was ook suikerverslaafd dus het zal hier altijd wel opletten blijven!
Ik hou je op de hoogte 😉
Dat zie je dan toch niet op de foto’s op je blog, maar jij bent ook een grote zeker? Bij mij verschoten mensen toch ook als ik zei dat ik 30 kilo was afgevallen. ’30? Was jij dan zo veel te dik?’
Het dieet is hard, maar ik heb nooit honger gehad en kon wel een klik maken in mijn hoofd (‘Nee, ik eet dat niet, want dan geraak ik uit ketose.’). Het blijft inderdaad opletten, vooral nadien, als de strikte regels wegvallen. 😉 Succes!
Ik pleit honderdtachtig centimeter schuldig 😉