Dementie. Het thema van Music for Life van dit jaar ligt me nauw aan het hart. Ik denk dat dat voor veel mensen wel zal gelden. Iedereen kent wel iemand met dementie, al dan niet in de eigen familie, en ermee om kunnen gaan is niet altijd evident.
Mijn grootmoeder langs vaders kant, mijn bomma, is dement, al vele jaren. Ongelofelijk eigenlijk hoe die ziekte binnensluipt en iemand volledig kan overmeesteren. Ze herkent mij al enkele jaren niet meer. Ik ben nogal een grote en verschillende bezoeken na elkaar kreeg ik te horen dat dat wel handig is, zo groot zijn, dan kan je overal goed het stof afdoen. Geweldig toch dat je zo praktisch ingesteld kan zijn. Intrigerend ook om te zien dat een mens terugvalt op standaardzinnen, wanneer de hersenen niet meer zo goed meewillen. Intussen komt er niet veel reactie meer, ze neuriet eigenlijk vooral nog. Ze heeft veel gezongen in haar leven, onder andere in een zangkoor, en zo zie je maar dat muziek toch echt wel blijft hangen.
Eén van haar zonen, mijn nonkel dus, heeft een lied over haar geschreven, Moeder weer meisje en die titel vat het eigenlijk allemaal heel mooi samen, al is het dan in mijn geval eerder Grootmoeder weer meisje. De intro kan je online beluisteren, de tekst geef ik even mee.
Moeder weer meisje
Een zakdoek in de ijskast – Twee schoenen in een zeef
Muskaatnoot in een bierglas – M’n ma is weer op dreef
De broodjes zijn belegen – Dat vindt zij geen probleem
En buiten in de regen – Vergaat een strip van Steen
Mijn moeder is weer bezig – Zij is weer in de weer
Gejaagd, gehaast, onrustig – Zij weet het vaak niet meer
Door ‘t gat in haar geheugen – en de herfst in haar hoofd
doet zij dingen die niet deugen – Haar licht is uitgedoofd
Heen en weer, van hier naar daar – Zij is echt niet te stoppen
ik doe niets en ik laat haar maar – in haar geest zal alles kloppen
Ze blijft in touw, een hele dag – Zij lijkt meestal tevreden
Ze heeft alweer de meisjeslach – Haar jeugd zit in het heden
REFREIN
‘t Is af en toe best komisch – Hoe ze zichzelf aankleedt
‘t Is af en toe best tragisch – hoe ze alles weer vergeet
De dokter zegt, ach jongen – Je moeder is dement
Haar geest geraakt verwrongen – Wees blij dat ze je nog kent
Mijn moeder blijft maar bezig – Zij blijft maar in de weer
Gejaagd, gehaast, onrustig – Zij weet het echt niet meer
Door ‘t gat in haar geheugen – en de herfst in haar hoofd
doet zij dingen die niet deugen – Haar licht is uitgedoofd
Moeder, vergeet het maar, laat nu maar alles achter
De wijzers van de tijd doodstil aan de muur
Je dwaze geluk maakt de winterkou wat zachter
Wees gerust, alles verdampt, alles verdwijnt op de duur.
Tekst: Johan Van Oers
Ik vind het heel goed dat er aandacht besteed wordt aan dit thema, want het blijft toch een beetje een taboe. Ik bezoek mijn grootmoeder eigenlijk veel te weinig, vooral omdat ik niet goed weet hoe ik met de situatie om moet gaan. Daarom een hele dikke merci aan iedereen die haar zo goed verzorgt en met liefde behandelt.
Zelf heb ik geen lied aangevraagd bij Music for Life omdat ik niet kan kiezen voor één nummer en één situatie. Er is wel één nummer dat mij altijd meteen aan mijn grootmoeder en aan mijn familie langs vaders kant doet denken. Dat werd vroeger op familiefeesten namelijk regelmatig gezongen en dat vond ik als klein meisje wel intrigerend. Vandaar, voor mijn bomma en voor iedereen die voor haar zorgt en ook goede herinneringen bewaart aan volgend nummer:
[youtube=http://youtu.be/fwK3rnTkeMU]