Sinds Pasen mag ik opnieuw officieel alles eten, sinds een dikke drie maanden dus. Tijd om eens terug te blikken op mijn proteïnedieet.
In totaal ben ik vijf maanden streng aan het diëten geweest (zonder te zondigen, zelfs niet tijdens de feestdagen), dan één maand herintroductie van de verboden etenswaren en nu een dikke drie maanden vrij in wat ik eet.
Wat ik verwacht had, blijkt te kloppen. De tijd na het dieet (het proberen op gewicht te blijven dus) is moeilijker dan het dieet zelf. Tijdens mijn dieet schrok ik ervan hoe ik zo braaf van alle verboden vruchten kon blijven (dat lukte mij bij eerdere dieetpogingen nooit zo lang) en nu schrik ik dat ik dat niet kan blijven volhouden. In dat opzicht werkte het proteïnedieet dus echt wel voor mij. De regels zijn streng en als je zondigt verlies je twee à drie dagen waarin je geen gewicht kwijtraakt. Die dagen wilde ik niet verliezen en het leek mij ook moeilijker om, eens gezondigd, niet meer te zondigen. Ik was bang dat de verleiding te groot zou worden.
Dat heeft zich precies een beetje tegen mij gekeerd. Fase drie (herintroductie van verboden etenswaren) duurt een maand, maar echt streng heb ik mij daar niet aan kunnen houden. Je verliest sowieso geen gewicht meer en toen al bleek de motivatie moeilijk te behouden. Ik heb zeker niet zwaar gezondigd, maar ik kon ook niet meer zo braaf tegen alles nee zeggen. Toen ik dan eindelijk opnieuw alles mocht eten (fase vier dus), wilde ik zo graag alles opnieuw proeven, (vooral?) ook de slechte dingen. Ik deed dat met mondjesmaat en ik ben zeker niet hervallen in mijn oude eetpatronen en -gewoontes, maar niet zondigen (zoals tijdens het dieet) lukt me niet.
Het is vooral ook heel erg uitzoeken hoeveel je nu mag eten. Wanneer heb ik genoeg, wanneer heb ik te veel gegeten? Ik besef ook dat ik opnieuw minder bewust met eten bezig ben. Mijn eetpatroon is echt wel veranderd. Ik eet gevarieerder en gezonder dan vroeger, maar sommige zwakke plekken zijn opnieuw bovengekomen. Koeken bijvoorbeeld (hongertje als ik thuiskom van het werk, snel een koek eten …), stokbrood met kruidenboter tijdens een barbecue, sneller alcohol drinken (al heeft dat laatste ook iets met de overschot van ons feest te maken) … Die koeken probeer ik op te lossen door nog koeken van Xdaylight te eten: ze zijn best wel lekker (en er zijn er zelfs met chocolade) en kunnen eigenlijk geen kwaad. Ze alleen natuurlijk veel te duur voor wat het is. Als ik naar de supermarkt ga, koop ik ook niet zo schandalig veel slechte dingen meer als vroeger, maar iets lekkers zonder enige voedingswaarde belandt meestal toch wel in mijn karretje.
Ben ik blij dat ik het dieet heb gedaan? Zeker! Op die vijf maanden is er 30 kilo afgegaan, dat was me anders nooit gelukt.
Zou ik het dieet aan anderen aanraden? Zeker! Alleen zou ik er nooit voor minder dan vijftien kilo aan beginnen (daarvoor is het te drastisch) en moet het ook echt je ding zijn, anders hou je het niet vol.
Is het dieet een gemakkelijkheidsoplossing? Zeker niet! Zo weinig eten (al heb ik nooit honger gehad) en tegen zowat alles ‘nee’ zeggen is niet iedereen gegeven, dus het wordt je zeker niet in de schoot geworpen. En de moeilijkste tijd is eigenlijk nà je dieet, om je gewicht te behouden …
Zeker goed gedaan, hoor zus. Chapeau! Vreemd genoeg is de zomer een heel moeilijk seizoen om op gewicht te blijven: ijs, BBQ’s en cocktails zijn even gevaarlijk als al die feestdagen in december samen. En ja, die koeken, die ken ik ook heel goed *zucht*. Blijf in ieder geval volhouden en genieten van prestatie die je dit jaar al geleverd hebt!