Augustus 2003
Ik ben net een maand 18 en er is een bloedinzameling in het dorp. Ik ga mee met mijn broer, die dat al langer doet. Het is lang aanschuiven voor de dokter en ik ben zenuwachtig, misschien wat te. Ik ga op mijn hurken zitten omdat ik voel dat ik wit wegtrek. Bij de dokter zeg ik dat ik me goed voel (daar mag ik zitten, dus dat is niet gelogen). Tijdens het bloed geven voel ik mij duizelig worden. Ik zeg dat tegen de dokter en ze trekken meteen alles uit. Ik moet blijven liggen en nadien zeker nog iets eten en drinken voor ik vertrek. Ik heb een half zakje bloed gegeven, daar zijn ze dus absoluut niets mee.
Januari 2005
Mijn broer geeft behalve bloed ook regelmatig plasma en denkt dat ik daar misschien beter tegen zal kunnen, omdat je dan een deel van je bloed terugkrijgt. Ik ga naar het bloedtransfusiecentrum in Wilrijk. Helaas is de naald voor plasma dikker en ik heb heel fijne aders. De verpleegster prikt er drie keer naast en nadat de dokter er ook naast prikt, zeg ik dat ze moeten stoppen. Ik voel mij opnieuw wegdraaien. Alweer mislukt dus.
Maart 2015
Mijn vriend geeft al langer bloed, maar ik durfde niet meer. Ik raap mijn moed bij elkaar en ga mee, het is toch vlakbij en misschien lukt het nu wel. De procedure is nog steeds dezelfde. Ik krijg een rood lint om mijn nek (anderen een wit lint), zodat iedereen weet dat het voor mij nieuw lang geleden is en ik krijg van iedereen de nodige uitleg. Ik vraag aan mijn vriend of ik eerst mag, kwestie van me niet te hard op te boeien, en we babbelen nog met een buurman. De dokter controleert welke kant best is (ze zijn allebei slecht, maar dat was geen nieuws) en verkiest rechts. Ik zeg dat ik vorige keer duizelig werd en ze stellen mij gerust, leggen mij wat platter en geven mij een stressballetje. En jawel, het lukt! Ik ben lichtjes euforisch, vooral omdat ik nu weet dat ik het kan en voortaan elke keer mee kan gaan met mijn vriend.
Iedereen kan bloed geven, dat is dus wel duidelijk. Helaas mag niet iedereen (altijd) bloed geven. Of jij dat mag, kan je hier vinden.
Het Rode Kruis heeft trouwens ook een interessante site waarop je kan zien hoe hard het bloed van jouw bloedgroep nodig is. Momenteel staat alles op groen, maar ook dan is bloed geven nuttig natuurlijk. Ik heb bijvoorbeeld AB+ en ben universeel ontvanger. 4,25 % van de Belgische bevolking is AB+ en blijkbaar ben ik een universele plasmadonor. Ze raden mij daarom aan om plasma te geven, maar met mijn fijne aders (en de vorige ervaring) ga ik daar toch voor passen. Mijn vriend is trouwens O- en dus universele donor. Zijn we geen schoon koppel? Ik als universele ontvanger, hij als universele donor?
Als je nog twijfelt, gewoon eens proberen. Na de donatie krijg je koffie/cola en koekjes en ook een bonnetje om te sparen voor bijvoorbeeld een strip of gratis cinematicket. En: iedereen is je heel dankbaar, ik denk dat ik een keer of zeven ‘dank je’ heb gehoord. Je vertrekt er sowieso met een goed gevoel en je helpt mensen. Gewoon doen dus!
Ik geef al lang bloed en toch heb ik eens één keer een totale black-out gehad… Daar nog een tijdje blijven zitten en gedacht dat het beter was, tot aan de bushalte gestapt en daar op de grond moeten gaan zitten… Dan de bus genomen en te vroeg afgestapt omdat ik me zo slecht voelde en daar gewoon blijven zitten en aan mijn vriend gevraagd om me te komen halen… Tot thuis gesukkeld en een dag in bed gelegen.
Maar alle andere keren is het zonder problemen gegaan en ik blijf het ook doen! Het is leuk en geeft een groepsgevoel, het is voor een goed doel en kost zo weinig moeite!
Goed dat het alle andere keren wel goed gelukt is en je weet dat het dus wel kan. 🙂
Super dat je toch nog eens geprobeerd hebt!
Ik heb een tijdje bloed gegeven, maar omdat mijn ijzerwaardes op een gegeven moment te laag waren daarvoor, ben ik overgeschakeld op plasma (hier in Zwitserland wel weer opnieuw gewoon bloed, blijkbaar is mijn ijzer weer hoger of zijn de eisen hier anders). Plasma geven is een beetje dubbel, vind ik, voor mensen die makkelijk flauwvallen: je krijgt inderdaad een deel van je bloed terug, waardoor je je achteraf minder slap voelt, maar anderzijds is het tijdens de donatie wel moeilijker. Bij bloed geven zie je immers gewoon die naald en dat buisje vol bloed; bij plasma zie je dat bloed rondgaan en gefilterd worden in die machine… Heel gezellig om naar te kijken vond ik dat nu precies toch ook niet 🙂
Meestal zetten ze die machine toch achter je? Gewoon niet rondkijken naar de anderen hun bloed dan. 😉 Voor mijn bloedgroep zou plasma geven nuttiger zijn, maar die naald past niet inmijn aders, dus ik hou het maar bij bloed. Ben al zo blij dat ik dat toch blijk te kunnen!
Ah, in Aalst stond die machine naast mij, dus ik kon er gewoon niet naast kijken (en had er dus ook nog niet bij stilgestaan dat ze in andere centra misschien ietsje slimmer zijn qua flauwvalpreventie 😉
Ik geef ook al enkele jaren bloed, sinds ik als student door kotgenoten werd meegenomen naar een ‘bloedserieus’-collecte. Ondertussen ook al een rondleiding gekregen achter de schermen, en wat blijkt: met één zakje bloed kunnen ze 3 mensen helpen: plasma en bloedplaatjes worden eruit gefilterd en apart toegediend aan wie die nodig heeft!
Eén bloedgift is dus drie keer mensen helpen! 🙂
Dat is interessant om te weten!
Bloed geven… dat ik daar niet aan gedacht heb tijdens mijn 40 dagen geven!! 😉