Een jaar geleden verhuisden wij naar ons nieuwe huis. We gingen afgelopen week nog eten met mijn zus en haar man, want zij kochten ons oude huis over en wonen nu dus een jaar in onze vorige woning. Zeer handig voor ons toen, want geen periode van onzekerheid en eigenlijk past ons vorige huis ook gewoon beter bij hen dan bij ons.
We wonen nu dus sinds een jaar in ons projectje. Een jaar lang leven in het stof, meer kamperen eigenlijk dan wonen. Veel mensen die ons huis komen bekijken, begrijpen wel wat we erin zien (en wat we ervan willen maken), maar zeggen meteen ook dat ze nooit zouden kunnen leven zoals wij doen.
Wij wonen ook echt wel basic met een keuken die niet echt een keuken te noemen is (idem voor het badkamertje) en een leef- en slaapruimte die een geheel vormt. Onze kleren zitten in curverboxen en ik heb geen bureau meer (maar blog vanuit bed, met de laptop op de schoot). Het is allemaal basic, maar het lukt wel. Onlangs moest ik enkele (oud-)collega’s nog overtuigen dat mijn vriend en ik niet meer ruzie hebben dan vroeger. Ja, het is basic, maar het lukt wel, echt waar. Al heeft de zomer (en het kunnen vluchten uit huis) misschien wel geholpen. Hoewel, afgelopen winter was ook rustig, wij zijn eigenlijk sowieso niet echt ruziemakers.
Toen we aan ons projectje begonnen, dacht ik dat we na een jaar verder zouden staan met onze verbouwingen. Binnen zitten we nog in het stof, tot nu toe hebben we vooral de buitenkant van het huis aangepakt. We hebben in de kelder gewerkt, hebben een nieuw dak, een geïsoleerde zijgevel en al enkele nieuwe ramen. Later deze maand krijgen we ook vooraan nieuwe ramen (en zal ik nog eens een nieuwe update geven van de voorgevel). We hebben wel al veel muren afgekapt, maar helaas nog niets kunnen afwerken. Het plan is nu om de bovenste verdieping af te werken, zodat we naar daar kunnen verhuizen en ons ook eens echt kunnen afsluiten van de verbouwingen. Helaas werk je een kamer niet op een-twee-drie af, zeker niet als je echt van nul moet beginnen.
Ik had verwacht ik dat ik vanalles ging missen, maar dat valt eigenlijk goed mee. In ons vorige huis hadden we een bad, nu enkel een kleine douche (die natuurlijk veel te laag is voor mijn vriend), maar eigenlijk mis ik dat bad niet. Af en toe missen we ons tweede toilet, maar dat is gelukkig maar af en toe. Wat ik vooral mis, is onze vaatwasmachine. Doordat we niet echt een fatsoenlijke keuken hebben, eten we vrij vaak buitenshuis, maar dat lukt natuurlijk niet dagelijks. De afwas durft zich al eens op te stapelen en afwassen vind ik sowieso al niet leuk, maar met een pompsteen die ongeveer twintig centimeter te laag hangt, houdt afwassen vooral ook rugpijn in (voor zowel mijn vriend als voor mij) en dat nodigt natuurlijk niet echt uit.
Enfin, ik wil niet klagen. We doen dat goed hier, vooral mijn vriend dan, die weet gelukkig van aanpakken op vlak van de verbouwingen en het lukt. Ja, ik zal blij zijn als we ooit opnieuw een bad, een tweede toilet en een vaatwas hebben, maar eigenlijk gaat dat kamperen ons wel af. We zien er de charme nog wel van in, dus het lukt wel, maar ik hoop toch dat we tegen begin november volgend jaar al een pak verder staan.
Ik ben benieuwd! Jij ook?
ja. Ik schrijf binnenkort ook wel eens een lgoje over onze verbouwingen van enkele jaren geleden, die periode is in een waas aan mij voorbijgegaan, ik heb er nooit echt over geblogd. Maar het is natuurlijk veel aangenamer om niet in een stofboel te leven 😀
Courage! Ik denk dat het scheelt als je dit zonder kinderen moet doen. Ik zie me – tijdens onze eerste verbouwing – nog staan afwassen boven het bad, hoogzwanger, want we hadden niet eens een gootsteen toen. Ik moest bukken en dat was gewoon onmogelijk! Tijdens onze tweede verbouwing waren de kinderen heel klein, en als je daarmee moet kamperen, dan is de stress heel groot. En onze derde verbouwing, dat verhaal ken je 🙂
Dit zie ik mij inderdaad niet met kinderen doen (maar ik zie mezelf ook niet met kinderen 😉 ). Ik hoop dat we het bij deze ene verbouwing kunnen houden, maar ben stiekem wel jaloers naar hoe die derde bij jullie verlopen is. Chapeau!
Jullie hebben mooie elementen in het huis, met de trap en de vloeren …
En, ook al zitten jullie er middenin, ik vind dit toch een heel positief blogje!
Dank je!
Chapeau! Ik zie het mezelf écht niet doen. Wij zochten dan ook bewust naar een huis dat instapklaar was 🙂 ondertussen wel wat kleine en iets grotere werken gedaan, maar niets in jullie grootteorde…
Veel succes en courage nog!
Wij waren ook niet per se op zoek naar een verbouwing (toch zeker niet van deze grootorde), maar we werden verliefd op het huis. Ik zie er toch vooral ook de voordelen van in: wij zijn allebei groot en kunnen dus alles (keuken, toilet, douche …) op maat maken. 🙂
Schoon huis! (en ik vind echt niet veel huizen mooi overigens) Die trap en die tegelvloer, dat gaat keihard goedkomen daar.
Dat zie ik dan als een groot complment. Wij zijn stiekem echt verliefde geworden op het huis. Helaas is de kans groot dat we de tegeltjes in de gang niet gaan kunnen houden, maar dan komen er sowieso soortgelijke in de plaats. Voorlopig duimen we dat het wel gewoon zal lukken. 🙂
Echt petje af hoor. Dit zou echt drie keer niks zijn voor mij 😉
En verhuizen naar de andere kant van de wereld zou dan weer niet echt iets voor mij zijn. 😉
Hahaha kan ik me voorstellen 😉
Wauw, goed bezig! Fijn dat je naast het stof en zo kan kijken. Ik zou het niet kunnen…
Ook goed dat jullie door alles heen kunnen kijken en duidelijk weten waar jullie naartoe willen en wat je ervan wil maken! De trap en de tegeltjes vind ik alvast super, ik ben benieuwd naar meer foto’s van binnen. Nog veel succes!!
Wauw, ik vind die gang alleen al supermooi 🙂
amai, ik zou het niet kunnen. Wij zijn nu aan het bouwen (en er zit wat vertraging op) maar we verhuizen niet voor het instapklaar is, dat staat nu al vast.
Een verbouwing is natuurlijk ook anders dan bouwen, maar ik snap het wel. Het is niet voor iedereen weggelegd. Succes nog met je bouw!
Ik ben ondertussen al vier jaar aan het verbouwen. De grootste werken zijn gelukkig achter de rug. De keuken is ook niet echt een keuken te noemen, de badkamer is nog erger. Maar het werkt. We kunnen ons wassen, ik kan koken. Maar vooral ik voel me hier thuis.
Amai, chapeau. Ik hoop dat wij het toch iets sneller kunnen afwerken.
Ik ben super benieuwd! Maar wat ik vooral vind dat jullie kei goed doen is naast de verbouwingen ook tijd maken voor andere dingen. Nog steeds genieten van dingen die niet met het huis hebben te maken. Het even opzij zetten en afspreken met vrienden (al moeten wij dat dringend nog eens doen 🙂 ).
Wij hebben gisteren uitleg gekregen over de verbouwingen die volgend jaar aan ons gebouw gepland zijn en we zijn serieus aan het overwegen om tijdens de ergste weken onze vakantie in te plannen of ergens anders te logeren. Want vijf weken veel lawaai en stof, geen keuken en badkamer (en dus ook: vijf weken geen eigen wc of douche, maar enkel gemeenschappelijk in de kelder), ik zie dat precies niet echt zitten.
Chapeau dus dat jullie dat jullie dat zo goed doen (want jullie hebben dan misschien wel een wc, maar het gaat natuurlijk wel om een véél langere periode dan vijf weken)!
Ik duim dat de tegeltjes in de gang kunnen blijven; indien niet, ben ik heel benieuwd wat jullie in de plaats gaan leggen! 🙂
Privacy vind ik toch een heel belangrijk goed, dus ik begrijp jullie wel, hoor.