Hier verschijnt eigenlijk nooit een recensie van een boek, maar voor Nutshell van Ian McEwan (Notendop) maak ik graag een uitzondering. Ik kocht het boek toen ik met vriendin S. in Londen was. We bezochten een boekenwinkel (Waterstones) en ik zag de jongste telg van Ian McEwan liggen. Zijn boeken lees ik eigenlijk sowieso graag dus kocht ik het zonder veel nadenken, zo had ik meteen een aandenken aan Londen. Aan de overkant van de straat kocht ik nog veel meer aandenkens, maar dat is een detail.
Ik begon zonder veel verwachtingen aan het boek, maar was snel aangenaam verrast, vooral vanwege het vertelperspectief. Het boek gaat over Trudy, een zwangere vrouw van 28 jaar, die haar man het huis heeft buitengewerkt en een affaire heeft … met zijn broer. Ze smeden een plan en een originele getuige vertelt het verhaal.
Enfin, ik wil niet te veel verklappen dus ga ik het hierbij laten. Ik heb het alleszins graag gelezen (het was ook snel uit) en ik kan het aanbevelen. Voor fans van Shakespeare: er zitten veel referenties naar Hamlet in, dat geeft het boek nog wat extra.
Heb jij ooit al iets van Ian McEwan gelezen?
Dit artikel bevat affiliate links.
Het kost jou niks, maar als jij erop klikt en een aankoop doet,
krijg ik een percentje en zo steun je dus mijn blog,
gratis en voor niets.
Ik las The Children Act (tweemaal zelfs, 1 keer in het Engels en daarna nog eens in het Nederlands) voor de leesclub. Heel mooi boek, leverde heel veel gespreksstof voor de leesclub op.
Ik dacht eerst van niet, maar blijkbaar toch: ik las ooit On Chesil Beach. De details herinner ik me niet zo goed meer (het is een tijdje geleden), maar ik vond het indertijd wel een goed boek. Misschien moet ik Nutshell dus ook maar eens een kans geven.
Als je er speciaal een blogpost aan wijdt, heb je mijn nieuwsgierigheid gewekt!
Hoera! Ik had natuurlijk weinig verwachtingen bij dit boek. Als je met veel verwachtingen begint, kan het tegenvallen. Laat je gewoon verrassen, zou ik zeggen. 🙂