Ik liet hier al weten dat ik opnieuw begonnen ben met mijn bijberoep: juwelen (en kaarsen) maken en verkopen. Voor het maken heb ik momenteel niet veel plaats, al zal dat hopelijk wel veranderen als we naar de slaapkamer verhuizen en we de bovenste verdieping hebben kunnen schilderen. Dan hebben we weer meer plaats en kan ik mijn juwelenmaakgerief opnieuw bovenhalen.

Ik volgde de afgelopen jaren af en toe een creatieve workshop om mijn honger naar knutselen en bijleren wat te kunnen temmen en afgelopen zomer hakte ik een knoop door. Ik zou beginnen aan de opleiding juwelier/goudsmid. Een opleiding van vier jaar, elke vrijdagavond op 500 meter van mijn deur. Die afstand was een groot pluspunt en de weekdag ook. Voor veel mensen is vrijdagavond geen geschikt moment voor een opleiding, maar ik beschouw vrijdagavond al jarenlang als ‘mijn moment’ en vanaf nu zou ik dat wekelijks echt bewust kunnen beleven en nog bijleren ook! Dat de opleiding vier jaar duurt, schrikte mij niet af. Ja, dat lijkt lang (dat is ook lang natuurlijk), maar ik beschouw het als een vast moment om mijn hobby uit te oefenen en meteen te kunnen professionaliseren. Mijn bijberoep is leuk en met die workshops leerde ik wel wat bij, maar enkel fragmentarisch. Ik miste een stevige, solide basis. Die basis ga ik nu zeker krijgen, want tijdens ons eerste jaar gaan we vooral zagen, vijlen en boren. Zo krijgen we voeling met ons materiaal en met de belangrijkste technieken.

Dat lijkt traag, zeker omdat ik best een snelle werker ben meestal. Eens ik het materiaal en de mogelijkheden ken, probeer ik er het maximale uit te halen en dat gaat meestal vrij snel. De ideetjes borrelen regelmatig op bij mij, maar tijdens deze cursus ga ik ook leren vertragen. Of wie weet ga ik mijn ideetjes ook af en toe gewoon kunnen uitwerken. We zien wel.

Mijn inschrijving had wel wat voeten in de aarde, vooral omdat ik als zelfstandige in bijberoep gebruik kon maken van de kmo-portefeuille. Mijn administratieve kant is minder sterk (ik doe dat gewoon niet graag, ik geef het toe) en de administratieve rompslomp is uiteraard een feit in België. Tegen dat ik mij kon inschrijven voor de cursus bleek die volzet. Gelukkig stonden er nog mensen op de wachtlijst en hoorde ik vorige week dinsdag dat ik vrijdag toch met de cursus mocht starten, omdat ze de groep konden opsplitsen in twee klassen. Oef! Ik was al bang dat ik een jaar zou moeten wachten …

De eerste les viel al mee (een medestudent kende Juwelen Gerhilde al en was fan op Facebook, hoe tof is dat? HOE TOF IS DAT?) en ik denk dat onze docente mij nog veel zal kunnen leren. Ik kijk vooral uit naar het aan de slag gaan, naar het werken met het materiaal, al zullen we in eerste fase vooral met messing werken. Begrijpelijk wel dat we niet meteen met zilver of goud aan de slag gaan.

Volg jij een opleiding na je werkuren? Is dat dan een praktische of eerder een theoretische?

Registreer hier voor de nieuwsbrief. Zo blijf je op de hoogte van de webshop en krijg je een cadeautje bij je eerste bestelling!

Dank je!